برای اولین بار اینکوترمز در سال 1936 میلادی توسط اتاق بازرگانی بین الملل (ICC) برای جلوگیری از اختلافات احتمالی بین واردکننده و صادرکننده منتشر شد و به اسم incoterms 1936 نام گذاری شد. این قوانین تا الان چندین بار در سال های 1953، 1967، 1976، 1980، 2000، 2010 و 2020 آپدیت شده و آخرین و کاملترین آن incoterms 2020 است. در ادامه این مقاله از سایت چینیران با تمام اصطلاحات اینکوترمز مانند: FOB، CIF و … آشنا خواهیم شد.
اینکوترمز چیست؟
اینکوترمز در واقع یکسری اصطلاحات جهانی در تجارت بین الملل بین خریدار و فروشنده است، که دانستن آن برای هر تاجر و بازرگانی واجب است. قواعد incoterms توسط اتاق بازرگانی بین الملل تعریف می شود و نحوه معامله بین واردکننده و صادرکننده را تایین می کند.
وظایف اینکوترمز
اینکوترمز رابطه مستقیم نسبت به حمل کالا از فروشنده به خریدار را دارد. وظایف آن شامل حمل کالا، ترخیص کالا از چین ، واردات کالا از چین و صادرات کالاها ، این که چه کسی مسئول پرداخت است یا این که ریسک جابه جایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می باشد را مشخص میکند.
ترم های اینکوترمز
اینکوترمزها به 4 دسته ی اصلی تقسیم می شوند:
گروه E با نام EXW شناخته میشود.
گروه F شامل 3 دسته: FCA FAS, FOB, است.
گروه C شامل 4 دسته: CFR, CIF, CPT, CIP است.
گروه D شامل 5 دسته: DAF, DES, DEQ, DDU, DDP است.
آشنایی با اصطلاحات رایج incoterms در 2020
در ادامه با مهمترین و رایج ترین اصطلاحات incoterms در سال 2020 از سایت شرکت چینیران آشنا خواهید شد:
EXW
EXW یا Ex Works به معنی تحویل کالا درب کارخانه است. تحویل کالا از مبدا به مقصد است. در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید یا انبار، به مشتری تحویل میدهد و از آن پس تمام ریسک ها، مسئولیت ها و هزینه ها بر عهده خریدار است. همچنین فروشنده هزینه، بیمه و مسئولیتی را متقبل نمی شود و پس از تحویل بار، بار را به خریدار واگذار میکند .این نوع رایج ترین نوع حمل است.
FCA
در روش FCA یا Free Carrier که فروشنده موظف است کالا را به همراه ترخیص صادراتی به حمل کننده ای که از طرف خریدار تعیین شده تحویل دهد. پس از این که فروشنده کالا را به حامل تحویل داد، کلیه هزینه های مربوط به بارگیری، حمل، بیمه و ریسک های آن بر عهده خریدار است و فروشنده دیگر هیچ مسئولیتی ندارد.
ارتباط با کارشناسان ما در واتساپ
FOB
اینکوترمز FOB یا Free On Board به معنی تحویل کالا در عرشه کشتی است. طبق این قانون زمانی که بار بر روی عرشه کشتی قرار داده شد فروشنده دیگر هیچ مسئولیتی نخواهد داشت و تمام مسئولیت ها از آن پس بر عهده خریدار خواهد بود.
تمام فرایند کرایه و باسکول و اظهار گمرکی و حقوق و عوارض و هزینه های LOCL در مبدا با فروشنده میباشد و تحویل در بندر انجام میشود. سپس روی عرشه کشتی قرار می گیرد. در این روش تمامی هزینه های حمل بار، بیمه، تخلیه بار و بازرسی بر عهده خریدار است. همچنین در قرارداد باید مشخص شود که کالا در کدام بندر و به کدام کشتی تحویل داده می شود.
CFR
اینکوترمز CFR یا Cost and Freight در این قانون هزینه حمل و نقل کالا تا بندر مقصد به عهده فروشنده است و بار زمانی که از روی نرده کشتی عبور کرد، فروشنده دیگر هیچ مسئولیتی نخواهد داشت و ریسک های آن بر عهده خریدار است. پرداخت هزینه بیمه بار هم به عهده خریدار است. زمانی که بار به اسکله مقصد رسید مسئولیت گمرک و کرایه های داخلی با خریدار است و ریسک بالاتری دارد.
CIF
Cost Insurance and Freight این روش دقیقا مشابه CFR است. اما با این تفاوت که فروشنده علاوه بر کرایه حمل و نقل، هزینه بیمه کالا را هم پرداخت خواهد کرد.
CPT
Carriage Paid to در این روش فروشنده کالا را با هزینه خودش، تا گمرک حمل کرده و سپس ترخیص صادراتی میکند. پس از این که فروشنده کالا را تحویل حملکننده داد، دیگر مسئولیتی در قبال بار نخواهد داشت و پذیرفتن تمامی ریسک ها بر عهده خریدار است.
CIP
Carriage and Insurance Paid to این روش دقیقا مشابه CPT است، که فروشنده کالا را صادر میکند و علاوه بر هزینه حمل و نقل، هزینه بیمه را نیز پرداخت خواهد کرد. تا در صورت بروز هرگونه حادثه، بیمه کلیه هزینه هارا پرداخت کند.
DES
Delivered Ex Ship در روش DES فروشنده موظف است کالا را در عرشه کشی در کشور مقصد به خریدار تحویل دهد و مسئولیت بارگیری و ترخیص کالا وظیفه خریدار است.
DDU
Delivered Duty Unpaid به این معنی است که فروشنده کالا را در گمرک مقصد بدون پرداخت عوارض و حقوق گمرکی تحویل دهد.
DEQ
Delivered Ex Quay این روش به معنی تحویل کالا به خریدار در اسکله ی بندر مقصد است.
DAF
Delivered At Frontier این روش در حمل و نقل های ریلی مورد استفاده قرار میگیرد. که فروشنده یک گواهی از راه آهن دریافت می کند که در آن تمامی مراحل حمل تا مقصد نوشته شده است و کالا در مدت حمل نقل بیمه می شود.
DDP
Delivered Duty Paid این روش کاملترین نوع incoterrms است و فروشنده حداکثر تعهدات را بر عهده میگیرد و باید تمامی ریسک ها را از کشور مبدا تا مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی بپذیرد. همچنین فروشنده موظف است تمامی هزینه ها از جمله: هزینه حمل و نقل، بارگیری، ترخیص، حقوق ورودی و مالیات را پرداخت کند.
فروشنده باید کالا را در محل مشخص شده در کشور خریدار تحویل دهد. و مسئول ترخیص کالا از کمرگ کشور مقصد است. بنابراین اگر فروشنده با قوانین واردات آن کشور آشنایی نداشته باشد این روش می تواند برایش بسیار پر ریسک باشد.
قوانین و قواعد incoterms
تعین شدن حدود مسئولیت طرفین
هزینه های دو طرف قرارداد رابه طور کامل تعیین می کند.
ریسک های محتمل تجاری موجود بین خریدار و فروشنده مشخص می شود.
قرار داد های تجاری را در چهارچوب اصطلاحات درست آن پیش می برد.